منابع:
- World Health Organization (WHO), Guidelines for Drinking-water Quality.
- ISIRI, Standard Drinking Water Quality Guidelines, Ministry of Health and Medical Education.
آب آشامیدنی، یکی از مهمترین نیازهای انسان است که باید از هر گونه آلودگی میکروبی، شیمیایی و فیزیکی پاک باشد. در بسیاری از مناطق، دو منبع اصلی آب آشامیدنی عبارتند از آب شهری تصفیهشده و آب معدنی بطری. هر کدام از این منابع ممکن است ویژگیهای متفاوتی داشته باشند، اما در صورت رعایت استانداردها و فرآیندهای تصفیه مناسب، هر دو میتوانند به اندازه یکدیگر سالم و بیخطر باشند. در این مطلب، به بررسی فرآیند تصفیه آب شهری و مقایسه آن با آب معدنی در چارچوب استانداردها خواهیم پرداخت.
آب شهری بهطور معمول از منابع مختلف مانند رودخانهها، چاهها و سدها تأمین میشود و برای استفاده انسان باید تحت فرآیندهای تصفیه قرار گیرد. این فرآیندها شامل مراحل مختلفی مانند فیلتراسیون، کلرزنی، ازنزدایی و رسوبزدایی است که هدف آنها حذف آلودگیها، ذرات معلق و عوامل بیماریزا از آب است. در نهایت، این آب باید مطابق با استانداردهای بهداشتی باشد تا از نظر میکروبی، شیمیایی و فیزیکی سالم باشد.
طبق استانداردهای سازمان بهداشت جهانی (WHO) و سازمان ملی استاندارد ایران (ISIRI)، آب شهری تصفیهشده باید ویژگیهای خاصی داشته باشد. برخی از این ویژگیها شامل pH مناسب (بین 6.5 تا 8.5)، غلظت کم کلر آزاد (0.2 تا 0.5 میلیگرم در لیتر)، غیاب مواد شیمیایی مضر و میزان مناسب سختی است. در صورتی که این استانداردها رعایت شود، آب شهری تصفیهشده بهطور کامل برای مصرف انسان سالم خواهد بود.
آب معدنی، برخلاف آب شهری، از منابع طبیعی تأمین میشود و معمولاً غنی از مواد معدنی مختلفی مانند کلسیم، منیزیم و بیکربنات است. این آب معمولاً از چشمهها یا منابع زیرزمینی برداشت میشود و ممکن است تحت فرآیندهای تصفیهای محدودی قرار گیرد تا ناخالصیها و آلودگیها حذف شوند. اما این آبها در مقایسه با آب شهری، ممکن است از نظر غنی بودن مواد معدنی تفاوتهایی داشته باشند.
آب معدنی باید مطابق با استانداردهای بهداشتی و شیمیایی خاصی تولید شود که شامل آزمایشهای میکروبی، شیمیایی و فیزیکی است. طبق استانداردهای بینالمللی، آب معدنی باید در بستهبندیهای مناسب و تحت شرایط بهداشتی نگهداری شود تا از آلودگی و تغییر کیفیت آن جلوگیری شود. همچنین، میزان مواد معدنی آب معدنی باید در محدودههای مجاز باشد تا تأثیرات منفی بر سلامتی نداشته باشد.
در حالی که آب معدنی ممکن است حاوی مواد معدنی طبیعی و مفید باشد، آب شهری تصفیهشده از نظر بهداشتی و سلامت نیز کاملاً مطابق با استانداردهای بینالمللی است. به شرطی که فرآیندهای تصفیه به درستی انجام شود و نظارتهای مستمری بر روی آن وجود داشته باشد، آب شهری تصفیهشده میتواند همان کیفیت و سلامت آب معدنی را داشته باشد.
برخی از تفاوتهای اصلی عبارتند از:
با رعایت استانداردهای بهداشتی و نظارتهای دقیق، هر دو نوع آب، یعنی آب شهری تصفیهشده و آب معدنی، میتوانند به همان اندازه سالم و ایمن برای مصرف انسان باشند. استانداردهای تصفیه آب شهری از جمله فیلتراسیون و کلرزنی، برای از بین بردن آلایندهها و میکروبها طراحی شدهاند، در حالی که آب معدنی میتواند خواص معدنی خاص خود را داشته باشد که برای برخی از افراد مفید است. در نهایت، انتخاب بین این دو نوع آب بستگی به ترجیحات شخصی و نیازهای خاص مصرفکنندگان دارد.
نویسنده:دکتر دادار